Rzadko się zdarza film, który krytyka taaakim zgodnym chórem wychwala pod niebiosa, aż zacząłem posądzać ich albo o zmowę, albo o reakcję papugi, bo film rzeczywiście aż się z daleka prosi, by opatrywać go przymiotnikami "głęboki", "artystyczny", "niesamowity" itd itp. Z tego powodu też długo zwlekałem z obejrzeniem filmu, bo miałem wrażenie, że to chór potakiwaczy, bo potakiwać wypada. Po obejrzeniu nie zmieniłem zdania co do krytyków, natomiast zmieniłem co do filmu.
Całkiem mi się podobał, a w historię można odbierać zarówno jako uniwersalną opowieść o młodzieńczym buncie przeciwko autorytetom, o posłuszeństwie wobec tychże, o ofierze, o ojcowskiej miłości itd, itp. No i jak to jest zagrane - Oskar dla odtwórcy roli Iwana, tak wiarygodnych młodych aktorów dawno nie widziałem. No i jeszcze coś - zdjęcia. W pełni profesjonalne, artystyczne, wyrafinowane, piękne i metafizyczne. Tak pokazanych zwyczajnych, "pustych" rosyjskich krajobrazów - mnie przynajmniej ruszyło.